Liefdesbrief

Dag lief bolletje,

Je hebt mij doen verschieten vandaag.
Ik zit gelukkig al weer in de zetel met jouw papa naast mij en ik voel je schoppen en alles is ok. Papa heeft de opdracht gekregen om heel de avond aan mijn lijf te plakken, de tickets voor de comedy avond mogen in de vuilbak.

Vandaag kwam ik thuis van het werk en merkte dat er iets mis was. Ik had plots nogal wat vocht verloren. Ik schoot direct in paniek, maar ik heb echt mijn best gedaan om rustig te blijven. Daar heb jij niet zo veel van gemerkt zeker?
Ik heb gebeld naar het verloskwartier maar daar namen ze niet op. Dus heb ik jouw oma opgebeld en verteld wat er gebeurde, en ze was plots ook ongerust. Ik heb je papa verwittigd en nog geen uurtje later stonden we weer bij die ambetante dokter met haar echo (en we waren gisteren nog maar geweest).

Alles was ok, je zag er zo mooi uit. Gisteren wilde je je gezichtje zelfs niet laten zien en vandaag zei de dokter dat je fotogeniek was. Ik grapte in de auto nog tegen je papa dat ik alles verzonnen had, dat ik eigenlijk nog eens naar jou wou kunnen kijken en deze keer een mooie echo wilde meekrijgen.
Maar mannetje, mijn hart klopte in mijn keel tot de dokter eindelijk zei dat alles goed was. Ik kon me niet bedwingen, ik dacht direct het ergste. Dat je nog maar 464 gram weegt en nog niet sterk genoeg bent om alleen te overleven. Maar je zit er nog, hoog en veilig en omringd door meer dan genoeg vruchtwater. Oef!

Lief bolletje, ik wil niet zomaar een babytje, ik wil jou! Ik voel jou schoppen en friemelen, en het is jouw hartje op de echo en geen enkel ander kindje zou nu nog goed genoeg zijn voor mij.
Want jij bent nu al het leukste en mooiste mannetje van de wereld en ik zou je voor niets nog willen ruilen.

Dus spreken we af dat we vanaf nu stoppen met mama zo te doen verschieten? En papa en oma? Want wij willen jou allemaal zo graag eens ontmoeten…

Ik ga nog een beetje naar jouw klein neusje staren.

Dag lief bolletje.