Forbidden Fruits

Het begint met préparé. En alcohol. En ongewassen groentjes. En natuurlijk drugs en sigaretten, maar goed, ik wil geen drugsverslaafde zoon met toxoplasmose en listeriose en wat-nog-allemaal.

Maar dan plots mag ik geen tijm meer. Of kaneel. Want daar krijg je miskramen van.
Geen rauwe vis.
Geen rauwe eieren, dus geen sabayon of chocolademousse.
Geen foie gras.
Geen warme baden.
Niet sporten.
Niet heffen.
Geen baby’s vasthouden.

Maar vandaag sloeg gewoon alles. Mijn vroedvrouw vertelde mij dat nagellak en lippenstift uit den boze zijn, want ‘die zijn slecht voor de baby’.

Ik krijg een hekel aan het schrikbewind dat gevoerd wordt.

Dat stukje sushi dat ik stiekem in mijn mond gepropt heb in de Carrefour smaakte hemels en vers.
En dat glaasje champagne op kerstavond of glas rode wijn na een lange dag smaakte fantastisch.
Eindelijk niet meer in de verpleging moeten werken en dus mijn nagels mogen lakken op het werk, yes!

Mijn dagelijks badje doet zo veel deugd. En als ik mijn klein neefje kan vasthouden en knuffelen groeit mijn moedergevoel enorm.

En ondertussen groeit mijn ventje rustig verder en kan ik hem al voelen schoppen en mijn gezond verstand zegt mij dat alles goed komt. Ondanks mijn zonden.