We liggen samen in het ziekenhuis en ik ben een beetje aan het genieten van je schopjes en het geluid van je hartje op de monitor.
Dat je een klein, actief dingetje bent dat wist ik al, maar blijkbaar ben je ook een beetje ongeduldig. Drieëndertig weken is toch véél te vroeg om al te komen piepen, schat?
Maar we zijn jou een stapje voor, hoor! Mama krijgt medicatie om jou binnen te houden, en jij hebt al iets gekregen om je longetjes te doen rijpen, voor moest je ons toch te slim af zijn.
Maar spreken we anders af dat je nog eventjes blijft zitten? Dan kan jij nog een beetje groeien en dan kan mama nog een beetje rusten. En als je dan uiteindelijk komt zal je al wat groter en sterker zijn en dan mag je veel sneller mee met ons en broer naar huis!
Wat spreken we af? Nog een weekje of twee?
Tot (niet te) snel, klein bolletje ♡
Geen opmerkingen:
Een reactie posten