Briefje

Kleine jongen,

Je ligt naast mij op de zetel en je grijpt naar je girafje dat zo leuk knispert als je er in knijpt. En plots overvalt het mij dat ik je ongelooflijk graag zie. Zo graag.

Ik wil je liefst van al altijd bij me hebben, tegen mij, op mij. 

Ik wil je constant zien, horen, voelen, ruiken, knuffelen, kussen en vasthouden.

Ik wou dat je leven altijd kon blijven zoals het nu is. Zo simpel. Ik wou dat alles rondom je je kon blijven betoveren, zoals je gele giraf dat nu doet. 

Ik wou dat gewoon je mama zien voor altijd genoeg was om je te doen lachen. 

Dat alles zo een ongelooflijke belevenis was dat je niet anders kan dan het uitkraaien van plezier en met je kleine voetjes wild in het rond stampen.

Ik hoop dat er altijd iemand naar je stem luistert, als je vertelt of als je roept of als je huilt. Dat er zoals nu altijd iemand zal zijn om je te troosten, naar je te luisteren en je te knuffelen. Iemand die je het gevoel geeft dat jij het allerbelangrijkste bent. 

Ik wou dat het leven kon stilstaan voor jou. Nu alles zo goed en mooi en eenvoudig is.

Dat een knisperende giraf genoeg is om jouw dag helemaal goed te maken.

Je mama.