Ik heb slecht geslapen en daarom beslist om heel lief te zijn voor mezelf en een dagje in mijn zetel door te brengen. Niel is bij de onthaalmoeder en David zit in de bureau, die werkt vandaag van thuis.
En ik heb mij zonet bezig gehouden met het herlezen van alle onzin die ik hier de voorbije maanden (jaren zelfs) al heb neergeschreven.
Het lijkt wel een vorig leven. Zwanger zijn van Niel, onze trouwdag, de bevalling.
Deze morgen zijn we Niel gaan inschrijven op school. Mijn hormonen maakten het alleszins niet gemakkelijk, ik heb verschillende keren op mijn tanden moeten bijten of ik stond daar te janken.
Niel naar school? Huh? Kan dat? Die is toch nog maar net geboren?
Vanmiddag moesten we ook op controle bij de gynaecoloog, die ons nog eens verzekerde dat ons kleinste mannetje het supergoed doet. Hij weegt net geen kilo. Alles hangt eraan. Zijn hart ziet er perfect gevormd uit, dus mijn vieze pillen hebben op het eerste zicht geen schade aangericht.
De zottigheid in mijn hoofd is al twee dagen gaan liggen en zorgt ervoor dat ik met een goed gevoel naar de toekomst kan kijken. Ik wil nog altijd steil achterover vallen als ik denk aan het feit dat Niel naar school gaat na de kerstvakantie en dat ik ondertussen al 26 weken zwanger ben, maar ik ben tegelijkertijd wild enthousiast.
Ik kan niet wachten om te zien hoe Niel gaat reageren op de komst van zijn kleine broer. Zeker nu hij de laatste weken een ontzettend mama's kindje geworden is (en neen, dat vind ik hélemaal niet erg).
Ik houd nog altijd mijn hart een beetje vast als ik plots besef dat er een bevalling op komst is en dat ik hier met een baby en peuter in huis zal zitten, maar anderzijds ben ik ervan overtuigd dat alles goed komt. Ik sms'te vandaag naar mijn mama dat mijn blog een mooi souvenir is, die mij nu met mijn voeten op de grond houdt. Ik was zo dom toen, en ben nu zo slim. Neh.
Met alles wat ik nu weet kan het bijna niet meer mislopen met Baby Twee!
Dus we tellen rustig af. De keizersnede is nu gepland op 2 juni, en daar heb ik mij ondertussen helemaal bij neergelegd. Ofwel komt hij spontaan voor 2 juni, en dan mag ik gewoon bevallen, maar na die datum wordt het opnieuw een sectio, met al zijn voor- en nadelen.
Die tweede juni zal er zo zijn. En ondertussen is er nog Niel zijn tweede verjaardag, en mijn achtentwintigste!
Zo fladderen we samen van lichtpuntje naar lichtpuntje, aan heel hoge snelheid weliswaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten