Suiker

Dag één van een nieuwe uitdaging. Het idee speelt al een tijdje in mijn hoofd, maar ik miste blijkbaar nog wat motivatie.
Maar het getal op de weegschaal en het feit dat ik vorige week uit verveling pindakaas met de lepel ben beginnen fretten blijken nu motivatie genoeg te zijn.
Tijd voor een hoognodige detox. Mijn suiker- en colaverslaving loopt helemaal uit de hand (graag vermeld ik hier nu al dat ik heel goed besef dat ik diabetes heb, maar dat veel anderen niet beseffen dat diabetes hebben niet persé betekent dat ik geen suiker mag eten. Ik leg het graag uit aan wie het het zou kunnen boeien).

Ik vermeldde hier heel lang geleden al eens dat ik nog veel langer geleden eens heel veel vermagerd ben. Ik voelde me toen fantastisch. Zonder er constant mee bezig te zijn en te leven op een krop sla per dag slaagde ik erin om bijna 15 kilo af te vallen, door deze eenvoudige no-brainer: minder en gezonder. Na enkele weken was het alsof mijn maag met de helft verkleind was en walgde ik bij de gedachte dat er frieten, taart of andere viezigheid voor mijn neus zouden staan.

Door zwanger te worden heb ik me helemaal laten vangen door het 'ik eet voor twee'-fenomeen. Ik herinner me nog goed dat ik ferm verschoot toen ik net na de bevalling op de weegschaal stond en zag hoe weinig ik maar 'vermagerd' was door te bevallen.
Maar ik had geluk. De kilo's gingen er een voor een af, tot ik er nog een drietal moest afkrijgen. En die wilden er niet af. Integendeel, door mij maanden op te sluiten in mijn living en passief in mijn zetel te liggen, kwamen een paar kilo's er gewoon terug bij.
Miljaar.
En aangezien Niel bijna een jaar wordt kan ik me niet blijven verstoppen achter het excuus van zwangerschapskilo's.

Dus het is tijd voor actie. Ik zocht en zocht en zocht naar de juiste manier. En heb ook voor mezelf beslist dat ik eigenlijk gezonder wil zijn in plaats van slanker, omdat gezond nu eenmaal duurzamer is en meestal vermageren tot gevolg heeft...

En zo kwam ik bij die motherfucker die suiker heet terecht.
Een beetje uitleg: in de jaren 90 dacht men dat obesitas, hart- en vaatziekten en ouderdomsdiabetes veroorzaakt werden door vet. Daardoor begon de wereldwijde light-beweging. Alles bestond (en bestaat nog steeds) in lightversie.
Maar omdat fabrikanten het nodig vonden om het gebrek aan smaak te compenseren met suiker, werden alle lightproducten plots veel zoeter gemaakt.
Zoveel jaar later blijkt dat die light-obsessie niet echt voor veel verschil zorgde wanneer het aankomt op de gezondheid van de wereldbevolking. Integendeel.
Het is gebleken dat suiker eigenlijk veel ongezonder en schadelijker is dan vet, en het maakt ons dikker. We zijn er ook allemaal serieus verslaafd aan, want suiker is een echte drug. Het geeft ons een kortstondige high gevolgd door een serieuze dip, die we aanpakken met, uiteraard, nog wat meer suiker.

Dégoutant, als je 't mij vraagt. Ik zit mijn lijf al jaren met de grootste viezigheid vol te proppen. En eigenlijk Niel met momenten ook al. Want de toegevoegde suikers in zijn koekjes en wafeltjes zorgen ervoor dat dat klein bolletje ook stilletjes aan verslaafd wordt.

Dus we gaan de gezondere toer op. De weekmenu is uitgeschreven, een lijst van toegestane snacks is klaar, de belangrijkste inkopen zijn gedaan.
Naast mijn verslaving aan suiker wil ik ook absoluut van mijn Cola Zero-verslaving afgeraken, want die is eigenlijk een nog veel groter probleem...

Nu het afkicken dus. Moodswings en felle hoofdpijn zijn blijkbaar de voornaamste bijwerkingen, maar aangezien ik toch al ziek in de zetel lig neem ik dat er wel bij.
Ik sleur mijn echtgenoot uiteraard mee in mijn zottigheid (ook al weet ik dat hij stiekem chips en koeken zal blijven kopen in het station).
Als hij thuis meedoet betekent het voor mij al heel veel...

Zij die gaan afzien groeten u. Ik houd jullie met plezier op de hoogte! :-)