maandag 24 augustus 2015

Liefde

Ik heb me voorgenomen om je niet telkens direct te troosten als je weent in je bedje. Want je moet dat zelf ook een beetje beginnen leren.
Dus als je ligt te krijsen dan wacht ik. Tot ik het echt niet meer uithoud.
En dan ga ik naar je kamer en als je mijn stem hoort word je al een beetje rustiger.
En als ik mijn hand op je buikje leg dan grijp je met elk handje een van mijn vingers keihard vast. En dan zucht je diep en doe je je oogjes dicht. Het lijkt wel alsof je denkt, mama is hier eindelijk, nu is alles ok.
Dan ontploft mijn hart nét niet in mijn borst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten