zondag 27 augustus 2017

Friemelkont

Lieve kleine Niel,


Ik vind het leuk dat jij altijd zo flink slaapt. Ik denk zelf dat jij slapen leuk vindt, van wie zou je dat mee hebben? 

Maar soms lukt het eens niet. En dan ween je stilletjes tot ik bij jou kom. 

En dan zeg je, Nieltje mee. Dan mag je mee in het grote bed van mama en papa. 

Zoals vannacht. 

Papa is zelfs in de zetel gaan slapen omdat het te warm was met ons drie, jij kleine gelukzak. 

En dan begint het. 

Draaien. En schoppen. Tenen in mijn neus en handen op mijn gezicht en een poep tegen mijn buik. Een deel van mij ergert zich een beetje want ik ben zo moe. 

Maar het grootste deel wil heel de nacht wakker blijven. En luisteren naar je zuchtjes. En wrijven over je buikje en je rugje. En voelen aan je haartjes en ruiken aan je halsje. 


Deze morgen stond ik gebroken op. Ik was zo moe. Zo moe maar zo verliefd op jou. 

Mijn kleine friemelkont...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten