Jammer genoeg bewijst het alleen maar dat er geen standaard zwangerschap bestaat, en dat boekjes gevuld worden met statistieken en gemiddelden.
Want volgens die boekjes zou de misselijkheid VANDAAG moeten stoppen.
Maar miljaar, ik heb pech. De situatie is jammer genoeg nog niet veranderd...
Maar ondertussen zit een derde van mijn zwangerschap er wel al op, ook al voelt dat helemaal niet zo. lk heb absoluut nog geen band met dat klein bolletje, ik vergeet soms een beetje dat hij/zij er is. lk heb niet de drang om kleren, meubeltjes en andere spullen te kopen, of om dingen te naaien voor de nieuwe baby. lk moet dringend beginnen kijken voor een plaatsje bij de onthaalmoeder maar blijf het maar uitstellen.
Helemaal, helemaal anders dan de eerste keer, toen was ik na 3 maand al helemaal klaar met alle voorbereidingen (bij manier van spreken).
Ik denk dat dat gewoon komt omdat Niel er effectief al is en ik zo gewoon ben om al mijn aandacht en energie op hem te richten.
En anderzijds denk ik dat de controlefreak in mij nog steeds onder controle is, en dat ik er in berust dat alles wel goed komt.
Misschien verandert dat gevoel aanstaande maandag, bij de volgende echo. lk hoop het geslacht dan al te weten te komen, wie weet neemt mijn nestdrang het dan wel weer over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten